Znane są już wyniki konkursu PRELUDIUM 19 ogłoszonego przez Narodowe Centrum Nauki (NCN) w Krakowie. Na liście grantów, które uzyskały finansowanie znajduje się również projekt Pani Agnieszki Pełesz pt.: „Nowe strategie farmakologicznej modulacji tworzenia mikropęcherzyków płytkowych – wpływ na śródbłonek naczyniowy”. Badania będą realizowane w interdyscyplinarnym laboratorium Jagiellońskiego Centrum Rozwoju Leków (JCET).

Budżet: 209 976 PLN
Okres realizacji: 36 miesięcy

Krótki opis projektu

Obecnie terapia przeciwpłytkowa odgrywa ważną rolę w zapobieganiu zaburzeń układu krwionośnego, a nawet rozprzestrzenianiu się przerzutów. Niestety, liczne badania naukowe wskazują na różne efekty skuteczności leczenia przeciwpłytkowego w wielu jednostkach chorobowych. Oznacza to, że nadal brakuje wiedzy na temat, w jaki sposób terapia przeciwpłytkowa wpływa na mechanizmy wymiany informacji między komórkami. Mechanizmy komunikacji międzykomórkowej polegają między innymi na uwalnianiu mikropęcherzyków do przestrzeni pozakomórkowej. Mikropęcherzyki działają jako ważne przekaźniki informacji zarówno w warunkach fizjologicznych, jak i podczas przebiegu różnych chorób. Pęcherzyki pozakomórkowe pochodzące z płytek krwi wykazują właściwości prozakrzepowe i prozapalne. Dlatego dla efektywnej strategii przeciwpłytkowej, wydaje się kluczowym, aby usystematyzować wiedzę na temat, w jaki sposób leczenie wpływa na modulację uwalniania mikropęcherzyków płytkowych i ich właściwości jako przekaźników informacji między komórkami. Do chwili obecnej opublikowane są nieliczne badania dotyczące tego problemu naukowego, mimo że repertuar substancji przeciwpłytkowych wciąż rośnie. W szczególności nie wiadomo, w jaki sposób leczenie przeciwpłytkowe moduluje uwalnianie mikropęcherzyków płytkowych i ich wpływ na fenotyp komórek śródbłonka w warunkach fizjologicznych w porównaniu z miażdżycą. W projekcie wykorzystamy unikalne metody opracowane w JCET do kompleksowej diagnostyki śródbłonka in vitro i ex vivo. Połączymy je z metodami, które zostaną opracowane w ramach tego projektu, w celu poszerzenia wiedzy na temat wpływu terapii przeciwpłytkowej na uwalnianie i funkcję mikropęcherzyków oraz ich wzajemne oddziaływanie ze zdrowym śródbłonkiem lub dysfunkcyjnym śródbłonkiem w modelu miażdżycy. Co ważne, badania mogą być kontynuowane również w kontekście innych jednostek chorobowych, w których stosuje się leczenie przeciwpłytkowe, ale działanie jest nieefektywne lub powoduje skutki uboczne. Uzupełnienie wiedzy w ramach tego projektu może otworzyć nowe możliwości terapeutyczne dla wielu jednostek chorobowych związanych z dysfunkcją śródbłonka naczyniowego.